RODZINNY DOM

Mój dom rodzinny po środku wioski
Pokryty strzechą stuletni starzec
Dawał schronienie o każdej porze
W upalny sierpień i chłodny marzec

Przy domu ogród, w nim stara lipa
Z licznym w gałęziach ukrytym rojem
Dająca latem chłodny krąg cienia
Pachnąca miodem, tchnąca spokojem

Tuż obok rzeczka Husówką zwana
O czystej zawsze jak kryształ wodzie
W niej małe rybki w płyciźnie rzeczki
Spokojnie płyną bo na swobodzie

Dawne wspomnienia z lat już minionych
Ojciec i matka pracą schyleni
Na swych zagonach, na ojcowiźnie
Z dziada pradziada husowskiej ziemi

Liczna rodzina, zgodna, szczęśliwa
Bez kłótni, waśni, wszelkiej obrazy
Szacunek, zgoda, wzajemna miłość
To mych rodziców święte zasady

W Izbie dwa łóżka, tuż obok szafa
W niej matka chusty zawsze trzymała
W największe święta roku pańskiego
Na nabożeństwa je ubierała

I mała ramka po Janie Raku
Ręcznie rzeźbiona dłońmi zacnymi
W niej ksiądz Urbanik i wujek Paweł
I organista z husowskiej ziemi

Na ścianie zegar z drewnianym blatem
I stół pod oknem z trzema krzesłami
I święty Józef w starym obrazie
Z małym Jezuskiem czuwał nad nami

I drugi obraz, ten z Ostrej Bramy
Zapewne jeszcze z czasów zaboru
W drewnianej ramie nie malowanej
Dodawał izbie blasku, koloru

To przed nim pacierz mówić kazano
Do Matki Boskiej, tej z Ostrej Bramy
To kilka wspomnień mojego domu
Dobrych i miłych, niezapomnianych

J. Józef.