Z moją najwspanialszą małżonką Dorotką

NA DRODZE ŻYCIA

Dawno, dawno temu, przed wielu latami
Poznałem dziewczynę z czarnymi włosami
Czy wpadła mi w oko ? Cóż to za pytanie
Kto dobrze zna życie, zna odpowiedz na nie

Dziewczyna jak zjawa, raz jest, to znów znika
Tak jak drogi kamień, z rąk wciąż sie wymyka
Niekiedy myślałem, czy znów się pojawi
Czy swego istnienia ślad jakiś zostawi

Nadzieja jest często zwierciadła marzeniem
Czy ładna dziewczyna zostanie wspomnieniem ?
Któż zna boże plany i boskie zamiary
Dla spełnienia których potrzeba ofiary

Dziś kiedy z dystansu spoglądam w tę stronę
Na kawałek życia i lata minione
Odnoszę wrażenie że to co nam dane
W naszej księdze życia było zapisane

Zmierzamy do celu krętymi ścieżkami
Które nam wyznacza ten co ponad nami
Kieruje losami narodów i świata
Raz szczęściem bez miary, raz troską przeplata

Mój temat zaczęty ale nie skończony
W księgach mej parafii jest on uwieczniony
Ta ładna dziewczyna co była w ukryciu
Dziś jak dobry anioł, pomaga mi w życiu

Jest dobra i mądra i wierna i stała
Jest tą co Opatrzność za żonę mi dała
Wdzięczny jestem Bogu za to, że na drogę
Którą przebyć muszę, postawił osobę

Co ma dobre serce i szlachetną duszę
O większy skarb w życiu zabiegać nie muszę
Za wszelkie starania i za dobre życie
Kochanej żoneczce dzięki składam skrycie