Jan Rak  1820 ~~ 190
 

Chata Jana Raka. Przy wejściu (mało widoczna) odpoczywa  na ławce córka Jana, Zuzanna

DO.....JANA RAKA

Tyle latek już bez Ciebie
Gdy odszedłeś w "Górne światy"
Tu pisałeś swoje wiersze
W małej izbie swojej chaty

Napisz choćby "Wronim piórem"
Co tam słychać dziś u Ciebie
Czy poezję tam czytają
I w ogóle jak tam w niebie

Czy Piotr trzyma dyscyplinę
Czy są Związki Zawodowe
Co porabiasz w wolnych chwilach
I czy masz spokojną głowę

Pewnie ciekaw jesteś wieści
Co słychać w Twoim Husowie
Choć ja teraz tu nie mieszkam
Pewne sprawy Ci opowiem

Najpierw zdradzę Ci rzecz miłą
Która będzie Twą pociechą
Twoja chata jeszcze stoi
Jest pokryta nową strzechą

Mam i drugą niespodziankę
Twoje imię nosi szkoła
Jest w niej także i gimnazjum
Dla młodzieży z Twego sioła

Twą mogiłę na cmentarzu
Zdobią kwiaty i ozdoby
Młodzież znicze tam zapala
Dla cenionej wciąż osoby

To co teraz Ci opowiem
Przyjmiesz pewno ze wzruszeniem
Stary kościół wyburzono
Przeszłość się pogrąża cieniem

Są widoczne zaniedbania
Plac porasta dzikie zielę
Komu na myśl teraz przyjdzie
Że to miejsce po kościele....

Dawny dworek w starym parku
Też popada już w ruinę
Brak tu troski o historię
Kto ponosi za to winę

Ani proboszcz ani sołtys
Wcale tym się nie przejmują
Jednak swoim zaniedbaniem
Wizerunek wioski psują

Zasmuciłeś się mój Janie
Że w Husowie nie ma troski
O miejsce godne szacunku
Gdzie stał kościół pośród wioski

Więc pozostań w swoim niebie
Tam w tych swoich "Górnych światach"
Nie zabieraj tylko wierszy
Wciąż nas bawią, choć po latach

J. Józef. 18. 10. 2010